Zaproszona prelegentka ( kobieta w białym swetrze, łososiowej spódnicy ) siedzi na fotelu przed którym stoi laptop z prezentacją i prowadzi prelekcję na temat Poli Negri

W związku z tym, że rok 2024 jest rokiem Kobiet Odważnych Województwa Kujawsko – Pomorskiego, z inicjatywy Elżbiety Piniewskiej – Przewodniczącej Sejmiku Województwa Kujawsko-Pomorskiego, dnia 20 lutego br. w barcińskiej książnicy gościliśmy Dorotę Łańcucką, która opowiedziała o lipnowskiej legendzie kina niemego – Poli Negri, kobiecie realizującej swoje marzenia i pasje.

Prelegentka – Dorota Łańcucka to założycielka Lipnowskiego Towarzystwa Kulturalnego im. Poli Negri, które realizuje największe wydarzenie kulturalne w powiecie lipnowskim – Przegląd Twórczości Filmowej „Pola i inni”. Autorka publikacji – „Pola Negri – sto lat później”, „Lipno zapisane w pamięci”, wielu scenariuszy, artykułów poglądowych oraz tekstów historycznych, które publikuje na stronie internetowej polanegri.pl. Ponadto to liderka projektu pn. „Pola Negri – sławna lipno wianka”, który powstał w 2005 roku.

Pola Negri, a właściwie Apolonia Chalupec (znana w Polsce jako Chałupiec), urodziła się 3 stycznia 1897 roku w Lipnie. Była córką Słowaka, bardzo przystojnego mężczyzny, który z zawodu był blacharzem oraz matki Eleonory z Kiełczewskich. W związku z tym, że ojciec został aresztowany kobiety musiały radzić sobie same i przeniosły się do Warszawy.

Pola interesowała się tańcem, a dokładniej baletem, w związku z czym zaczęła uczęszczać do szkoły baletowej. Jej umiejętności zostały zauważone przez specjalistów z branży filmowej, można było ją zobaczyć w głównej roli „Niewolnicy zmysłów”. Drzwi kariery zagranicznej zaczęły się przed nią otwierać dynamicznie. Podbiła Berlin, Amerykę.

Lata 20 to szczyt sławy, kręcono coraz to więcej filmów z jej udziałem, traktowana była jak prawdziwa bogini ekranu. Zagrała w takich filmach jak, „ Zakazany raj”, „Drut kolczasty”, „Hotel Imperial”, „Skłamałam”. Stała się wzorem do naśladowania dla wielu kobiet. To ona zaczęła się malować, odkrywać niecodzienną modę. To ona zaczęła nosić sandały, modne suknie i niespotykane, budzące kontrowersje stroje.

Kochali się w niej mężczyźni. Uwielbiali ją i pożądali. Dwa razy wyszła za mąż, wdawała się również w romanse. Jej życie było barwne i dynamiczne. Sława pozwalała na realizację najskrytszych marzeń.

W latach 30 wróciła do Niemiec. Do najsłynniejszych w tamtym czasie filmów możemy zaliczyć „Tango Notturno”, „Mazurek”. Wystąpiła w ponad 70 polskich i zagranicznych produkcjach. Na ekranie z jednakową swobodą wcielała się w role arystokratek, wieśniaczek, i egzotycznych piękności.

Nigdy nie zapomniała o swoim pochodzeniu. Zmarła w wieku 90 lat, 1 sierpnia 1987 roku w San Antonio.

Anna Popielarz-Olszak